s. Franciszek Blachnicki, założyciel Domowego Kościoła, gałęzi rodzinnej Ruchu Światło-Życie mówiąc o sakramencie małżeństwa zwracał uwagę, ze znakiem widzialnym są tutaj relacje osobowe między dwojgiem, którzy zawierają przymierze małżeńskie. 

Domowy Kościół Ruchu Światło-Życie pomaga małżonkom sakramentalnym czerpać z łaski i mocy sakramentu małżeństwa, uczy jak żyć tym sakramentem i celebrować go przez całe życie. Łączy on w sobie charyzmaty Ruchu Światło-Życie i międzynarodowego ruchu małżeństw katolickich Equipes Notre-Dame, od którego przejął ideał duchowości małżeńskiej, czyli dążenia ku Bogu w jedności ze współmałżonkiem.

Jesteśmy polskim regionem międzynarodowego ruchu duchowości małżeńskiej Equipes Notre-Dame, którego celem jest pomaganie małżeństwom chrześcijańskim w pełnym przeżywaniu ich sakramentu małżeństwa.

Wspólnota to Kościół, który jest widzialnym Ciałem Chrystusa zmartwychwstałego. Rodzi się z głoszenia „Dobrej Nowiny”, którą jest Chrystus, zwycięzca w nas tego wszystkiego, co nas zabija i niszczy. To głoszenie jest apostolskie: jedność i zależność od Biskupa, gwarancja prawdy i powszechności. Jesteśmy powołani przez Boga, by być sakramentem zbawienia wewnątrz aktualnej struktury parafialnej; rozpoczyna się droga ku dojrzałej wierze, poprzez Katechumenat przeżywany w oparciu o „trójnóg”: Słowo Boże, Liturgia i Wspólnota.

Odnowa w Duchu Świętym w Kościele katolickim, zwana także Katolicką Odnową Charyzmatyczną, nie jest jednolitym ruchem o zasięgu światowym. W odróżnieniu od większości ruchów nie ma jednego założyciela, lub grupy założycieli, nie ma też listy członków. Jest to wysoce zróżnicowany zespół jednostek i grup podejmujących różne działania, często od siebie niezależne, na różnym etapie rozwoju i o różnorodnie rozłożonych akcentach. Te osoby i grupy łączy to samo doświadczenie. Stawiają sobie one również te same cele.

Ruch charyzmatyczny opiera się na założeniu, że chrześcijanie – podobnie jak w Kościele pierwotnym – są obdarowywani charyzmatami, którymi służą ku zbudowaniu wspólnoty Kościoła. Odnowa w Duchu Świętym gromadzi wielu ludzi świeckich w różnym wieku i z różnych środowisk, odnajdujących dzięki niej swoje miejsce w Kościele i świecie. Osoby te tworzą grupy modlitewne, liczące od kilku do kilkuset członków. Łączy ich chrzest w Duchu Świętym – podstawowe doświadczenie wiary, znane pierwszym chrześcijanom.

Od roku 1989 na terenie całej Polski, w poszczególnych diecezjach zaczęły powstawać Stowarzyszenia Rodzin Katolickich, które w roku 1993 utworzyły Polską Federację Stowarzyszeń Rodzin Katolickich. Wszystkie stowarzyszenia i federacja są rejestrowane we właściwych sobie sądach na podstawie ustawy o stowarzyszeniach. Zostały one uznane przez Księży Biskupów – Ordynariuszy danych diecezji i mają Asystentów Kościelnych.

Inspiracją do tworzenia formalnych struktur zrzeszających świeckich katolików była uroczysta promocja Karty Praw Rodziny Stolicy Apostolskiej i zawarte w niej wskazanie, by wspierać rodzinę w wypełnianiu jej zadań określonych w nauce Kościoła (szczególnie w „Humanae vitae").

Są nimi:

• umacnianie instytucji małżeństwa
• kształtowanie warunków sprzyjających zaspokajaniu potrzeb rodziny oraz właściwemu wypełnianiu jej misji wobec społeczeństwa
• wcielanie nauki Kościoła Katolickiego w życie rodzin i społeczeństwa

Misją Ruchu jest prowadzenie jego członków drogą życia wewnętrznego do świętości oraz aktywny udział w apostolskiej misji Kościoła, podejmując wezwanie do nowej ewangelizacji. Pomoc w dążeniu do świętości skierowana jest do osób wszystkich stanów, a zwłaszcza ku rodzinie.

Dziś w Ruchu Szensztackim istnieje ponad dwadzieścia różnych wspólnot: młodzież i dorośli, kobiety i mężczyźni, żyjący samotnie i rodziny, kapłani i świeccy. Podstawowe złożenia teologii głoszą, że łaska, aby móc udoskonalać naturę, powinna do niej nawiązywać i na niej bazować. W myśl tych założeń wszystkie wspólnoty Dzieła Szensztackiego dążą na tyle, na ile tylko to możliwe, do przyjęcia formy naturalnej rodziny. Dzięki tym staraniom „lud Boży" staje się „Bożą rodziną".

Stowarzyszenie Najświętszej Rodziny jest praktycznym wyrazem zamysłu Bł. Marii od Pana Jezusa Dobrego Pasterza o włączeniu osób świeckich w misję Sióstr Nazaretanek. Jest formą współpracy i duchowej wymiany jaka zachodzi pomiędzy Zgromadzeniem Sióstr Najświętszej Rodziny a członkami Stowarzyszenia.

Jest to mała wspólnota w nowym stylu na wzór rodziny z Nazaretu. Składa się z osób świeckich, pozostających w dziewictwie (oddzielnie mężczyzn i kobiet) oraz z osób żyjących w małżeństwie, które są całkowicie poświęcone Bogu zgodnie ze swym stanem, w rodzinie.

Podstawowym celem działalności Stowarzyszenia Przymierze Rodzin jest pomoc rodzicom w wychowaniu ich dzieci w duchu nauki Kościoła, aby wyrosły one na dobrych chrześcijan i obywateli. Największe osiągnięcie: I miejsce ex aequo w Konkursie Pro Publico Bono na najlepszą inicjatywę obywatelską dziesięciolecia 1989-1999. Patronem Przymierza Rodzin jest błogosławiony Edmund Bojanowski.

Jesteśmy po to, aby...

• Wspierać każdą kobietę w budowaniu pozytywnych więzi z najbliższymi, zwłaszcza z jej mężem. Po to, aby związek dwojga ludzi był intrygujący, budujący i pełen świeżości, pomimo codziennych kłopotów i upływu lat - SZKOŁA ŻON
• Wspomagać kobietę w jej staraniach o zdrowy styl życia rodziny, o mądre karmienie, opiekę i wychowanie dzieci, o ciekawy, przyjazny dom - SZKOŁA MAM
• Przypominać, że każda kobieta, także oddana żona i matka musi inwestować w siebie, dbać o swoje zdrowie fizyczne i psychiczne, o urodę, kondycję i ...odpoczynek - SZKOŁA TWÓRCZYCH KOBIET
• Aktywizować się wzajemnie poprzez wymianę doświadczeń, pomysłów, dobrych rad i praktycznych rozwiązań. A wszystko po to, aby nasze domy nigdy nie były nudne - KRAM Z POMYSŁAMI
• Inspirować i rozwijać kobiety polecając dobrą lekturę, pozytywny film, piękne miejsce, ciekawą wystawę, przejmującą muzykę, koncert - NASZE INSPIRACJE
• Uczyć i motywować kobiety, aby potrafiły umiejętnie prowadzić spotkania dla innych kobiet. Aby poprzez dzielenie się wiedzą i doświadczeniem, pomagały innym kobietom twórczo rozwijać relacje z najbliższymi i odkrywać pełnię kobiecości - SZKOŁA DLA LIDEREK
• Szkolić kobiety, jak pomagać innym kobietom w okresie okołoporodowym, zwłaszcza podczas karmienia piersią. Po to, aby poradnictwo laktacyjne stawało się standardem w opiece zdrowotnej nad matką i dzieckiem - CENTRUM NAUKI I LAKTACJI

Program Inicjatywa Tato.Net został uruchomiony w 2004 roku w ramach Fundacji Cyryla i Metodego. Tato.Net to dziś wiodąca w Europie inicjatywa inspirująca mężczyzn do przeżywania ojcostwa jako pasji oraz najważniejszej kariery życia. Misją Tato.Net jest pomagać w kształtowaniu postawy świadomego i odpowiedzialnego ojcostwa wśród współczesnych mężczyzn.

Tato.Net jest powołane również do tego, by realizować inicjatywy i projekty adresowane do całych rodzin, tak aby budować rodziny silne obecnością ojca. Stanowi ponadto sieć współpracy organizacji oraz instytucji społecznych, którym przyświeca wartość promowania kultury odpowiedzialnego ojcostwa.

Nadzieja dla krewnych i przyjaciół alkoholików - Jeżeli masz bliską osobę, której picie powoduje poważne problemy, będziesz serdecznie witany na naszych spotkaniach. Nie mamy powiązań z żadnym wyznaniem wiary, nie mamy żadnych zobowiązań prawnych, składek ani wpisowego. Dzielimy się wzajemnie naszym doświadczeniem, siłą i nadzieją. Twój postęp może się dokonać według twojego własnego sposobu i tobie właściwego tempa. My tylko zachęcamy, abyś wziął udział w naszej wspólnej sprawie.

Apostolstwo Dobrej Śmierci jest zrzeszeniem modlitewnym, które przypomina o pilnej konieczności dobrego przygotowania się do ostatecznego spotkania z Bogiem. Wstępujący do Stowarzyszenia, poprzez swoje modlitwy i ofiary, pragną wyjednać – dla wiernych katolików – wytrwanie w łasce uświęcającej, dla obojętnych religijnie i dla grzeszników – łaskę nawrócenia, oraz dla wszystkich – dobrą i świętą śmierć. Realizując powyższe cele, należący do Stowarzyszenia kierują często swe myśli ku wieczności, starają się wystrzegać grzechu by wzrastać w dobru, by w ten sposób być gotowym na śmierć w każdej chwili życia.

Kim są Niesakramentalni? To ludzie ochrzczeni, którzy nie mogą zawrzeć ślubu zgodnie z wymaganiami wiary chrześcijańskiej, chociażby tego bardzo chcieli. Przeszkodą dla nich jest to, że jest już uprzednio wzięli ślub w Kościele, rozwiedli się, a następnie ponownie zawarli już tylko związek cywilny. Tęsknią za spowiedzią i Komunią św., czasem też oskarżają Kościół, że jest dla nich zbyt surowy, nie pomni, że nierozerwalność małżeństwa jest z postanowienia Chrystusa. Jest im ciężko i smutno. Coraz więcej jest również małżeństw, które nie mając żadnych przeszkód nie chcą brać ślubu kościelnego, a nawet i cywilnego. Taka bowiem nastała moda, by na trwale nie wiązać się z partnerem.

I tym właśnie ludziom, tak rozwiedzionym, jak i "opornym" z woli Kościoła, stara się pomóc duszpasterstwo małżeństw żyjących w związkach tylko cywilnych.

Kierownictwo duchowe pozwala skuteczniej nad sobą pracować i uniknąć wielu problemów. Jest ono formą obiektywizacji lub oceny własnych wyborów. Kierownik duchowy to ktoś w rodzaju „starszego brata" o większym doświadczeniu w życiu duchowym. Można się go radzić zarówno wtedy, gdy chodzi o rozwój duchowy jak i ważne sprawy życiowe. W tym ostatnim przypadku nie oczekuję jednak konkretnych rad, ale raczej spojrzenia z boku na sam proces podejmowania decyzji i zbadania możliwych motywacji, które mogły prowadzić do preferowanych przeze mnie rozstrzygnięć.

• Beata i Ryszard Kołodziejowie

Celem Domów Samotnej Matki jest przygotowanie samotnych matek do dalszego samodzielnego życia poza placówką dla bezdomnych i właściwej opieki nad dzieckiem poprzez:

• Zapewnienie schronienia bezdomnym kobietom w ciąży i kobietom z małoletnimi dziećmi znajdującym się w różnych sytuacjach kryzysowych
• Zapewnienie całodobowego, okresowego pobytu
• Umożliwienie mieszkankom zaspokojenia ich podstawowych potrzeb życiowych. tj., wyżywienia, ubrania, podstawowych środków higieny osobistej i czystości, w sytuacjach, gdy nie mają możliwości ich samodzielnego zakupu
• Umożliwienie korzystania ze świadczeń zdrowotnych
• Wsparcie psychologiczne, nauka budowania prawidłowych relacji z innymi ludźmi, z naciskiem na relacje z własnymi dziećmi
• Pomoc w podjęciu działań zmierzających do samodzielnego życia (wsparcie pracownika socjalnego Domu). Nawiązanie ścisłej współpracy z rodzimymi gminami, skąd pochodzą trafiające do nas Panie
• Nauka umiejętności przydatnych w dalszym życiu, np. gotowanie, sprzątanie, dbanie o higienę osobistą, umiejętność zarządzania własnym budżetem